Misschien wel het best bewaarde geheim van Frankrijk: sneeuwzeker, uitzicht op de Mont Blanc en meer 4000+ meter hoge reuzen, knusse barretjes en vooral een goed skigebied met rustige pistes zonder wachtrijen bij de lift. Dit jaar waren we in La Rosière, waar we een week heerlijk hebben kunnen skiën. Het kleine plaatsje ligt vlak bij bekende gebieden als Tignes, Val d’Isere en Les Arcs, maar is veel kleinschaliger en rustiger en heeft relatief weinig Nederlandse gasten.
“Is het jullie eerste keer hier? Dan zien we jullie vast weer terug”, zei de jongen bij de skiverhuur overtuigd. Dat zullen we nog wel zien denken wij ondertussen. De volgende dag gaan we op pad: het zonnetje schijnt, de temperatuur is aangenaam, de bergen om ons heen zijn indrukwekkend en de pistes heerlijk. Geen wachtrijen bij de lift en de dure Franse restaurants kunnen we vermijden door gewoon even naar Italië te skiën. De skiverhuurjongen zou zomaar eens gelijk kunnen hebben. Dit onbekende skigebied is een echt onontdekt paradijsje dat je eigenlijk zo lang mogelijk geheim wilt houden. Grote kans dat we hier nog eens terugkomen. Ik deel onze ervaring graag ook met jullie, maar…. niet doorvertellen!
Het skigebied – goed voor gezinnen
Het skigebied Espace San Bernardo is niet reusachtig, maar voor ons groot genoeg: 160 km aaneengesloten pistes voor zowel ervaren als minder ervaren skiërs, kinderen en volwassenen. Wat wij altijd belangrijk vinden: door de hoge ligging (La Rosière ligt op 1850m) is het sneeuwzeker. Het gebied bevindt zich half in Italië en half in Frankrijk. De pistes zijn goed geprepareerd, waardoor we, ondanks de vrij hoge temperatuur waar we mee te maken hebben, toch tot aan het eind van de dag goed kunnen blijven skiën. Groot voordeel is ook dat het Italiaanse deel van het gebied echt aan de andere kant van de berg is. Hierdoor heb je blijkbaar ieder jaar op z’n minst in één deel van het gebied perfecte omstandigheden. Wij merken dat ook. Tijdens ons verblijf is de kwaliteit van de sneeuw in het Italiaanse La Thuile beter dan bij ‘ons’ in La Rosière. Hier brengen we dan ook het grootste deel van de dag door. Echter: op een dag dat de wind ineens opsteekt in Italië en we zo’n beetje weggeblazen worden, keren we terug naar Frankrijk waar we nog heerlijk, zonder wind, door kunnen skiën. Er zijn wat vlakkere pistes waar je goed kunt carven, maar vooral in Italië heb je daarnaast ook steile uitdagende zwarte hellingen. Enig nadeel vond ik zelf dat het gebied, omdat het zo uitgestrekt is, ook de nodige vlakkere verbindingsstukken heeft, o.a. op de route tussen Italië en Frankrijk.
Luxe – geen wachtrij bij de liften
In het gebied heb je vooral stoeltjesliften; er is maar één gondel, maar daar wordt nauwelijks gebruik van gemaakt. Ook zijn er nog een paar (eenpersoons) sleepliften, waaronder de verbindingslift van Frankrijk naar Italië. Hoewel deze lift vrij lang is, is de lift ook vrij vlak en omdat er twee enkele liften naast elkaar zijn zorgde het nooit voor oponthoud. Dat is ook direct het fijnst: in het hele gebied heb je zelfs in het hoogseizoen nauwelijks wachtrijen! Op welk moment van de dag dan ook, zelfs niet vanuit het dorp als de skilessen beginnen: bijna altijd kun je direct als je aankomt de lift in. De enige lift die (in de ochtend) drukker is, is naar het Fort, omdat deze wordt gebruikt voor meerdere afdalingen, de boardercross in La Rosière, de verbinding naar het nieuwe deel bij Mont Valaisan en de verbinding naar Italië. En soms, als je aan het eind van de middag bijvoorbeeld een verbindingslift tussen Italië en Frankrijk nodig hebt, staan er wat mensen te wachten. Maar zelfs als het ergens ‘druk’ is, heeft het bij ons nooit langer dan 2 minuten geduurd voordat we in de lift zaten.
Offpiste
De dag nadat het had gesneeuwd zagen we al snel overal in het gebied nieuwe sporen van snowboarders en skiërs ontstaan. Voor de liefhebbers zijn er, als er verse sneeuw is, voldoende mogelijkheden om bijvoorbeeld relatief veilig tussen verschillende pistes te skiën. De nieuwe lift naar Mont Valaisan biedt ook goede off-piste mogelijkheden.
Skiën met kinderen
Onze tieners kunnen goed skiën en kunnen alle afdalingen in het gebied maken. Heb je kleine kinderen die nog op les zitten is het in mijn ogen minder ideaal. In het La Rosière deel kunnen ze goed skiën en worden veel lessen (Frans en Engelstalig, geen Nederlands!) aan de allerkleinsten gegeven, maar als ouders heb je minder vrijheid om het gebied te verkennen tijdens de lesuren van de kinderen. Je bent dan vooral aangewezen op het Franse deel van het gebied, omdat de reis naar Italië heen en weer uiteindelijk best wat kilometers skiën (en dus reistijd) met zich meebrengt. De dagen/uren dat de kinderen niet meer op les zitten kunnen zij prima met jullie mee naar het Italiaanse deel, want hier zijn voor de moeilijkere afdalingen ook eenvoudigere alternatieven. Bijna alle liften hebben extra bescherming voor kleine kinderen en het liftpersoneel staat altijd klaar om de allerkleinsten te helpen met in- en uitstappen.
Eten & drinken op de piste
Persoonlijk ben ik geen groot fan van de grote zelfbedieningsbuffet restaurants die je nog wel eens tegenkomt in de grotere skigebieden. Doe mij maar een knusse berghut. Het leuke is dat je deze volop hebt in dit gebied. Gezellige hutjes (van knus en oubollig tot modern), uitstekende (en betaalbare) koffie in Italië, goede restaurants en heerlijke terrassen in de zon. In Frankrijk heb je minder, maar nog wel voldoende leuke plekken. Populair is de ‘iglo’ waar je tussen de 15 en 17 uur tijdens de happy hour voor €5 een pint bier kunt krijgen. Andere populaire plekken zijn Plan du Repos waarvandaan je zonder dat je een lift nodig hebt naar je appartement kunt terugskiën of l’Antigel waar je uitzicht hebt op het snowpark met schansen waar boarders en freestyle skiërs hun sprongen maken. Tip: het Italiaanse deel van het gebied is qua horeca een wat voordeliger dan het Franse deel.
Eten & drinken in het dorp
De meeste mensen verblijven hier in een appartement. In het dorp is een kleine winkel waar je de belangrijkste dingen die je nodig hebt kunt kopen en er zijn een paar restaurants. Verwacht geen sterrenniveau, maar prima pizza’s, burgers, pasta, vleesgerechten of een traditionele fondue of raclette. Reserveren is wel noodzakelijk. Vanuit Les Eucherts (waar de meeste accommodaties zijn) kun je via een wandelpad door het bos naar La Rosière lopen waar je een iets grotere supermarkt (Carrefour) en ook nog enkele restaurants hebt.
Een keer iets anders dan skiën?
Ik heb nog nooit een skigebied gezien waar er zoveel wandelpaden waren door het hele gebied heen. Hier werd veel gebruik van gemaakt door cross country skiërs, wandelaars, voor tochten met sneeuwschoenen en gezinnen met de allerkleinsten op een sleetje.
Bijzonder is de vlakte tussen Italië en Frankrijk waar, bij voldoende wind, regelmatig snowkiters te vinden zijn. Dus kitesurfers: haal je kite van zolder en neem deze mee op wintersport!
Après ski bestaat hier niet, maar na het skiën kun je je middag/avond nog wel actief doorbrengen bij de bowlingbaan, in het zwembad of op de ijsbaan. Of geniet in het zonnetje van een drankje op één van de terrassen onderaan bij de lift.
Tip: als je geluk hebt speelt de plaatselijke ijshockeyclub een competitiewedstrijd in hun eigen ‘stadion’. Voor een paar euro koopje een kaartje. Wij zagen het team winnen van rivaal Albertville, waar vooral Pat, de oudste speler van het team, ijsmeester én verantwoordelijke voor de kaartverkoop, de show stal. Absoluut een aanrader!
Mijn favoriete plekjes
We sliepen in Les Balcons de la Rosière – prima, maar basic, appartementen en voor Franse begrippen redelijk ruim. Beneden een keuken en woonkamer met bedbanken en balkon, boven 2 slaapkamers, 1 toilet en 2 badkamers. Er is een redelijk uitgeruste keuken, voldoende ruimte voor je spullen, en in het depot een afsluitbare ruimte voor je ski’s en schoenen (helaas geen schoenverwarming). Het is ski-in/ski-uit, dus je hoeft geen stukken te lopen naar de lift. Wil je liever naar een hotel of een luxer/mooi ingericht appartement? Ook dat kan natuurlijk, deze plekjes weet ik ook voor je te vinden!
Eten in La Rosière – onze favoriet was La Grange, ideaal voor prima afhaalpizza’s, maar ook leuk om daar te eten. Een uitgebreide menukaart met voor ieder wat wils, inclusief traditionele kaasfondue uit de Savoie. Vergelijkbaar, maar iets duurder is Le Flocon dat er naast ligt. Beide liggen in Les Eucherts, op enkele minuten lopen van de appartementen van Les Balcons.
Eten op de piste – in Italië: voor koffie: Roxi Bar. Hier kun je ook knus binnen zitten als het minder goed weer is. La Ratrak voor goede broodjes en pasta’s op het zonneterras aan de piste, Baita Le Foyer voor vers bereide pizza’s en voor een restaurant met tafelservice en een gevarieerde kaart (betaalbaar) Maison Carrel. Reserveren bij Maison Carrel is noodzakelijk (ski er gewoon een keer langs en boek je tafel voor de volgende dag). In Frankrijk zou ik zeker ook een kijkje nemen in de Village Igloo. Binnen is het, hoe kan het ook anders, fris, buiten hebben ze een zonneterras. Ze hebben verschillende borrelplanken en in de avond kun je hier kaasfonduen.
En tot slot de opmerking waar de jongen van de skiverhuur: komen we hier terug? Het antwoord: ik denk het wel. Als gezin hebben we een lichte voorkeur voor de Oostenrijkse gezelligheid (ook hier heb ik nog goede tips voor sneeuwzekere plekken zonder wachtrijen bij de lift), maar als we teruggaan naar Frankrijk zal dat zeker hier zijn!
