Onlangs pakten we thuis eens een oud fotoalbum uit de kast en genoten we met z’n allen opnieuw van een van de mooiste reizen die we ooit gemaakt hebben. Voordat we te maken kregen met de leerplicht, zijn we een maand op reis geweest door Argentinië. Natuurlijk hebben we mooiste dingen gezien en meegemaakt, maar terugkijkend naar de foto’s valt vooral op hoeveel plezier we met elkaar hadden en ook dat de kinderen het écht naar hun zin hadden. Dus mocht je nog twijfelen of je dit soort reizen met kleine kinderen kunt maken: doe het gewoon! Om te laten zien hoe leuk het was plaats ik hieronder ons oude (uitgebreide) reisverslag nog een keer.
Met onze drie kleine kinderen, Indy (4), Lukas (2) en Eva (1,5) reizen we door Argentinië. In totaal blijven we een maand weg. De eerste week verblijven we in Buenos Aires in het centrum van de stad en op een boerderij in de Pampa´. Daarna vliegen we naar het Noordwesten naar de stad Salta. Met een auto reizen we zuidwaarts langs de Andes. De laatste week brengen we door in de omgeving van de Iguazu watervallen. Vanaf hier vliegen we terug naar Buenos Aires voordat we weer teruggaan naar Nederland.
Buenos Aires – de kinderen kiezen
De dag begint somber. Vanuit de hotelkamer kunnen we moeilijk zien wat voor weer het is en omdat het gisteren na aankomst nog heel warm was, gaan we lekker ´s zomers gekleed. Helaas blijkt dat het zwaar bewolkt is en ook veel minder warm dan we hadden verwacht. Het regent ook een beetje.
We lopen de stad in tussen grauwe gebouwen en als we bovendien middenin een demonstratie terecht komen, is ons goede humeur gelijk stukken minder. Een goede kop cappuccino maakt weer veel goed en niet veel later shoppen we vrolijk in de leuke winkelstraat vlakbij het hotel. We schaffen we nog wat laatste spullen aan voor onze rondreis, zoals een lekker warm fleecevest voor de kinderen.
Hoewel we zonder de kinderen nooit naar een dierentuin zouden zijn gegaan is het eigenlijk wel heel leuk.
Tijdens de lunch besluiten we dat het misschien handig is om het vroege middagslaapje te vervangen door een laat middagslaapje, zodat de kinderen, als we ´s avonds laat moeten eten, niet al aan tafel in slaap vallen. Tot die tijd mogen de kinderen kiezen wat ze gaan doen. Dat laten ze zich geen twee keer zeggen. Op een plattegrond hebben ze al een olifant en een giraf zien staan en hieruit de conclusie getrokken dat er een dierentuin in de stad moet zijn. De keuze is dus snel gemaakt en zo gebeurde het dat onze eerste bezienswaardigheid na een vlucht van 15 uur de lokale dierentuin is.
Hoewel we dit zonder kinderen nooit hadden gedaan, was het eigenlijk heel leuk. Op de heenreis reden we langs het appartement van Maxima´s ouders. Dit maakte wel indruk (“Wat moeten onze prinsesjes ver vliegen als ze bij hun opa en oma op bezoek gaan”). De wijk waar de dierentuin ligt heeft veel parken en speeltuintjes, dus waarschijnlijk komen we in deze buurt nog wel een keer.
De dierentuin zelf is leuk. Deze ligt midden in de stad tussen de hoogbouw. Bij de olifanten is het plaatje compleet; de olifanten voor een oud gebouwtje, tussen de tropische begroeiing en de hoge panden op de achtergrond. De kinderen zijn heel enthousiast en rennen de dierentuin door om alles te zien. Alleen de kleine diertjes die vrij rondlopen (ganzen, ottertjes, een soort hazen en nog een aantal ons onbekende diersoorten) vinden ze niet altijd even leuk. Zo staat Lukas ver over het hek gebogen naar de leeuwen te kijken terwijl hij hard wegrent voor een gans op een paar meter afstand.
Na een ritje in de draaimolen begint het te regenen en gaan we weer naar huis. Omdat het middagslaapje er ondertussen helemaal bij in is geschoten gaan we gelijk naar de pizzeria en daarna vroeg in bed. We hebben de hele avond voor onszelf. In de hotelbar drinken we een wijntje. De eerste dag in Argentinië zit er al weer op. Nog maar 29 nachtjes te gaan.
Buenos Aires – begraafplaats en het kindermuesum
De dag begon vroeger dan we hadden gewild. Helaas, ook op vakantie kunnen kinderen ziek worden. Noodgedwongen hebben we een rustige ochtend om te spelen met lego en mini-loco. Met onze jongste telg ziek in de buggy vertrekken we om 11.00 uur toch maar richting Recoletta om de begraafplaats te bezoeken. Hier in de buurt drinken we eerst even iets in een restaurant dat afgeladen zit met Argentijnen; La Biela. Buiten is een groot Europees aandoend terras. Binnen zit iedereen aan de croissants en enorme stukken taart. Wij ontdekken pannenkoeken op de kaart en besluiten maar gelijk te gaan lunchen. Buiten begint het ondertussen te stortregenen. Het weer zit ons niet echt mee…
Na de lunch kopen we luiers en paraplu´s en vertrekken we richting begraafplaats. Hier liggen vele beroemdheden begraven, waaronder Evita Perón. Wij verwachtten niet dit graf te zien, want ons was verteld dat het familiegraf klein en onopvallend graf is, waarvan Evita bovendien slechts een klein deel heeft. Rondlopen is echter sowieso al bijzonder. Smalle straatjes tussen de grote graftombes maken het een complete stad van de doden. We zien ergens mensen stil staan. Als we er ook een kijkje nemen ontdekken we bij toeval het familiegraf van de familie Duarte, waar Evita het beroemdste familielid van is. Wat een toeval!
Het museum is een stad op zich bestaande uit o.a. een supermarkt, ziekenhuis, fabriek, bank en zelfs een McDonald´s.
De middag is weer voor de kinderen. Het weer is ondertussen nog slechter geworden. Het regent en onweert inmiddels hard. We bellen een taxi in het hotel en gaan naar het winkelcentrum waar het ‘museo de los ninos´ is gevestigd. We hebben geen idee wat we van dit kindermuseum kunnen verwachten en hopen dat de kinderen in ieder geval wat energie kwijt kunnen. Het blijkt er superleuk. Het museum is een stad op zich bestaande uit o.a. een supermarkt, ziekenhuis, fabriek, bank en zelfs een McDonald´s. Je kunt er geld uit de muur pinnen, koffers controleren met röntgenapparatuur, in echte auto´s zitten, buschauffeur spelen, een schip in de haven besturen, een kijkje nemen in de fabriek en nog veel meer. Alles is afgestemd op kleine kinderen, waarbij ze op een veilige manier van alles kunnen ontdekken. Voor de allerkleinsten is er een speciale ruimte, maar Eva (nog steeds ziek) ligt liever rustig in de buggy. Grotere kinderen kunnen in het museum ook een krant maken (en afdrukken), televisie- en radioprogramma´s opnemen en theater- en circusvoorstellingen geven. De kinderen hebben het heerlijk en we blijven uiteindelijk veel langer dan gepland.
Hierna gaan we met een taxi naar het restaurant. We zijn voor onze begrippen laat (19.30 uur), maar het restaurant dat we hebben gekozen gaat pas om 20.00 uur open. We lopen nog een stukje door en vinden een andere prima plek, waar we grote stukken vlees voorgeschoteld krijgen. Jammer genoeg konden we niet heel veel meer zien van het gebied waar we zaten; Puerto Madero. Dit gebied is de oude haven en de oude roodbruine pakhuizen zijn allemaal opgeknapt. Ze huisvesten nu veel trendy restaurants en café´s. Pas om 21.30 uur liggen de kinderen op bed en wij gaan er overigens vlak achteraan….
Buenos Aires – tango op straat
Ondanks dat het laat is geworden, begint de dag weer vroeg. Om 6.00 uur om precies te zijn. We kunnen het echte opstaan nog even uitstellen tot 7.00 uur, maar het blijft vroeg… Helaas zit het weer ons niet echt mee. Het is vandaag weer zwaarbewolkt en regenachtig. Eva, nog steeds ziek, gaat opnieuw terug naar bed voor het ontbijt.
Vandaag staat San Telmo op het programma. In deze wijk heb je op zondag een antiekmarkt waar op straat de tango wordt gedanst. Omdat voor ons een avondshow er niet in zit met de kinderen, is dit natuurlijk een ´must´. We wandelen er vanaf het hotel naartoe. Langzaam wordt het steeds drukker en we zien de eerste kraampjes verschijnen. Ondanks het sombere weer is het een leuk stadsdeel met een gezellige sfeer. Op de hoek van het plein wordt gedanst. Maar al na een korte performance komen ze met de pet rond. De kinderen vinden het geweldig en wilden niet meer weg. Helaas voor hen vonden wij het op een gegeven moment wel mooi geweest in de regen.
We nemen een taxi naar de Japanse tuinen om in het theehuis te gaan eten. Dit is een leuke plek met lekker Japans eten. Voor de kinderen bestellen we rijst met groenten. Terwijl we op het eten wachten is het wel een uitdaging om met de eetstokjes dingen op te pakken. Het lukt redelijk goed, maar het echte eten doen de kinderen toch met een vork. Na het eten is het zowaar droog geworden en kunnen de oudste twee nog even lekker buiten rennen. We spelen tikkertje, kijken naar de vissen en wandelen door de tuin.
Na een bad en een gezellig ´diner´ met tosti’s in pyjama op bed hebben wij nog een hele avond voor onszelf.
Een groot winkelcentrum ligt vlakbij en omdat we eigenlijk nog een fleece nodig heeft, lopen we hier naartoe. De fleece vinden we niet, maar wel een speeltuintje waar geschommeld en gegleden kan worden. Ook is er een grote Carrefour waar je nagenoeg alles kunt kopen. We eten er een ijsje. Met de taxi gaan we terug naar het hotel. Na een bad en een gezellig ´diner´ met tosti’s in pyjama op bed hebben wij nog een hele avond voor onszelf.
Buenos Aires – La Boca
Een van de bekendste wijken in Buenos Aires is La Boca. Dit is de wijk waar Maradona vandaan komt, maar die vooral bekend is om Caminito, het straatje waar de huizen in tal van kleuren zijn geverfd. Caminito is – uiteraard – vooral heel toeristisch, maar de sfeer is leuk. Je hebt er huizen in alle kleuren. In het straatje zijn ook tal van kunstenaars aanwezig. Je kunt hier schilderijtjes kopen, er zijn mimespelers, muzikanten en dansers. Aangezien het vandaag prachtig weer is, is het een gezellige sfeer.
Met de taxi gaan we naar Café Tortoni, waarschijnlijk het beroemdste en meest Agentijnse café van Buenos Aires. Hier moet je uiteraard geweest zijn. Na een lunch tussen Argentijnen, maar ook een buslading andere toeristen, gaan we nog even naar een speeltuintje en doen we nog wat boodschappen. Morgen gaan we alweer door naar de volgende stek.
Ondanks dat we een paar dagen slecht weer hadden vonden we Buenos Aires een leuke stad. De brede avenida´s doen ons denken aan de Parijse avenue´s, de vele bomen in de straten aan Rome en de gebouwen aan Spaanse steden. De mensen in Buenos Aires zijn vriendelijk en behulpzaam (al spreken ze nauwelijks Engels), het is er veilig en ook voor kinderen erg leuk. We hebben hier lang niet alles gezien en gedaan, maar we komen zeker nog een keer terug.
Naar de Pampa – het platteland
Met een privé-busje vertrekken we vanuit Buenos Aires op weg naar de ´boerderij´ waar we de komende dagen zullen verblijven. Estancia CinaCina ligt in St. Antonio de Areco, het centrum van de gaucho-cultuur. Vooral Lukas heeft er veel zin in, maar wat hij precies verwacht is ons niet helemaal duidelijk. Als we na een kleine twee uur rijden aankomen is hij in ieder geval heel erg teleurgesteld… Dit is niet de boerderij die hij verwacht had. Als hij even later wat ganzen, kippen en paarden heeft gezien, is het gelukkig weer helemaal goed.
Op de fiets naar de gaucho´s
Onze kamers liggen direct bij de gezamenlijke woonkamer alias ontbijtruimte alias keuken alias restaurant. Deze ruimte wordt door onze oudste direct omgedoopt tot het ´aterlier´, omdat ze er zo lekker kan knutselen. Het is een huisje van glas met een mooi uitzicht op het groen en de paarden. Er staan wat tafels, banken en een open haard. In de aangrenzende keuken worden onze maaltijden bereid, maar we mogen er zelf ook brood, drinken, etc. pakken. De lunch bestaat uit een flink stuk vlees met broccoli en bloemkool. Eindelijk dus weer eens groente voor de kinderen. Als toetje komt er ook nog een enorme schaal met fruit. Met de vitamines zit het vandaag dus wel goed.
Na het eten kunnen we fietsen lenen om het dorpje te verkennen. De kinderfiets is nog te groot, dus alle kids gaan met ons mee op de fietsen in een stoeltje voorop, een stoeltje achterop en los op de bagagedrager.
Uiteraard heeft het ‘parque central’ een kerk en een museum en zitten er oude mannetjes te genieten van een rustige middag op een bank onder een boom.
St. Antonio de Areco is een leuk gemoedelijk dorpje met meer fietsen dan auto´s. Er zijn verschillende parken die, in tegenstelling tot de parken die we kennen van andere Zuid- en Midden-Amerikaanse plaatsen, zeer groen zijn. Uiteraard heeft het ‘parque central’ wel een kerk en een museum en zitten er oude mannetjes te genieten van een rustige middag op een bank onder een boom….. Precies zoals het hoort in Latijns Amerika.
We fietsen door naar een volgend park waar we op de heenreis een speeltuintje hebben gezien. De plaatselijke schommels, wip, glijbaan en speelhuisje bieden flink wat speelplezier. We besluiten ons maar niet al te veel zorgen te maken om de kwaliteit van de speeltoestellen, maar ze hebben hun langste tijd wel gehad.
Na het fietsen gaat Eva nog even slapen, terwijl de oudste kinderen zich vermaken met een tent die ze zelf hebben gebouwd in het ‘atelier´. Omdat er geen andere gasten zijn, kunnen ze zich heerlijk uitleven. Het avondeten hebben we namelijk kunnen vervroegen van 20.30 uur naar 20.00 uur. We vrezen dat we hier in Argentinië aan zullen moeten wennen, want vroeger eten is echt niet gebruikelijk. We moeten nu alleen nog hopen dat de tijd dat we opstaan ook automatisch wat later wordt dan in Nederland.
La Fiesta Gaucha
Vandaag hebben we een rustige dag op de planning staan. We blijven de hele dag op de “boerderij”, waar in de middag het feest van de gauchos plaatsvindt. Hier worden we verwelkomt met muziek en in traditionele kleding gestoken mannen en vrouwen. Vooral de vrouw met de kleurrijke poncho ziet er volgens de kinderen heel mooi uit. We maken een rit op de paardenkoets. Hierna gaan we eten; een traditionele barbecue met veel vlees. Na het hoofdgerecht volgt de ´voorstelling´ met muziek en dansen. Opnieuw een activiteit die we vroeger waarschijnlijk nooit hadden gedaan, maar wat eigenlijk best leuk is.
De kinderen kijken hun ogen uit en staan op hun stoelen enthousiast mee te dansen. Natuurlijk is er aan aandacht van de gauchos geen gebrek. We krijgen weer vaak te horen hoe “Bonito”, “Linda” en “Beautiful” onze kinderen zijn. De blonde haren en grote blauwe kijkers liggen hier blijkbaar goed. Ook andere gasten vinden het over het algemeen leuk dat er kinderen bij zijn en we krijgen nooit het idee dat iemand ze als een last ziet.
In de middag zijn er nog paardenraces. Op volle snelheid moet er met een stokje een ring uit de lucht worden gepakt. Het is onvoorstelbaar hoe vaak ze dit lukt. Nadat de winnaar bekend is geworden worden de ringen uitgedeeld onder de toeristen. Indy krijgt er één en is hier heel trots op. Later krijgen ook Eva en Lukas hun trofee.
Na een hele dag buiten eten we ´s avonds een bord verse pasta, waar de kinderen, zoals gebruikelijk, heel blij mee zijn. Een heerlijke afsluiting van ons verblijf op de estancia.
Hierna reizen we naar het noordwesten van het land, waar we vanuit Salta met onze huurauto een roadtrip zullen maken. Benieuwd hoe dat was? Klik hier voor het vervolg van onze reis
Zelf ook op reis?
Ik kan het iedereen aanraden om, voordat je kinderen leerplichtig zijn, een mooie reis te maken buiten de schoolvakanties. Naar Argentinië of naar een andere bestemming. Ook Nieuw-Zeeland is bijvoorbeeld een aanrader! Ik help je graag uit te zoeken wat bij jullie past en de reis te organiseren om ook jullie droom uit te laten komen. Bel of mail me gerust als ik iets voor je kan betekenen!
